انواع روش‌های نوردکاری

به فرایند ساخت و فرم دهی مقاطع فلزی نورد گفته می‌شود؛ تمامی محصولات و مقاطع فولادی نظیر ورق آهن، پروفیل، تیرآهن و… بواسطه فرایند نورد ساخته می‌شوند؛ به طور کلی فرایند نوردکاری بر اساس روش تولید به دو نوع نورد گرم و سرد تقسیم می‌شود. 

فرایند نوردکاری

همانطور که اشاره شد نوردکاری یا به صورت سرد و یا به صورت گرم است. در فرایند نوردکاری به روش نورد گرم، به منظور شکل دادن به فلز از غلتک استفاده می‌شود. بدین شرح، غلتک‌ها را بوسیله موتور و یا منبعی که انرژی الکتریکی را به انرژی مکانیکی تبدیل می‌کند، صورت دورانی حرکت می‌دهند؛ سپس فلزات ذوب شده را با استفاده آن‌ها به صورت قطعات فولادی با ضخامت‌های کمتر، مانند ورق سیاه، لوله مانیسمان و … تبدیل می‌کنند. 

در فرایند نوردکاری به روش نورد سرد، به منظور شکل دهی به مقاطع از روش‌هایی نظیر اسیدشویی کردن، گالوانیزاسیون و … استفاده می‌شود که خواص بیشتری در مقایسه با مقاطع دیگر دارند. 

هر یک از انواع روش‌های ذکر شده دارای معایب و مزایی می‌باشند که با توجه به نوع محصولی که قصد تولید آن را داریم استفاده می‌شوند.

انواع فرایندهای نورد کاری

فرایند نوردکاری بر اساس انواع به سه دسته نورد اولیه، نورد گرم و نورد سر دسته بندی می‌شوند. از هر کدام از آن‌ها با توجه به نوع محصول تولیدی استفده می‌شود.

نورد اولیه

از روش نورد اولیه برای تبدیل شمش‌های فولادی به محصولاتی نظیر اسلب، بلوم، و… استفاده می‌شود. به طور کلی با استفاده از این روش می‎‌توان اصول شمش‌های ریخته گری را تغییر داده و موجب بهبود خواص مکانیکی آن‌ها شد.

نورد گرم

در روش نورد گرم باید دال‌های ایجاد شده از نورد قبلی را با استفاده از فرایند دیگری به محصولات ثانویه نظیر میلگرد، ورق سیاه و … تبدیل کرد.

نورد سرد

عموما به روش‌هایی که پس از فرایند نورد گرم صورت می‌گیرد، نورد سرد یا پرداخت گفته می‌شود. به طور کلی محصولاتی که پس از فرایند نورد گرم تولید می‌شوند، سطح کار خوبی ندارد، اما بواسطه فرایند نورد سرد یا همان پرداخت نهایی، محصولات خواص مکانیکی بهتری دریافت می‌کنند و از استحکام و خواص بهتری بهره‌مند می‌شوند. از این محصولات می‌توانیم به ورق های سرد مانند ورق روغنی بپردازیم.