الکترود جوشکاری
برای جوش دادن دو قطعه به یکدیگر، وجود برخی تجهیزات لازم است؛ الکترود از انواع تجهیزات جوشکاری میباشد که بدون آن نمی توان این فرایند را آغاز کرد و به سر انجام رساند. الکترود جوشکاری انواع و کاربردهای مختلفی دارد که در ادامه به آنها میپردازیم:
الکترود قطعهای است که یک سمت آن به مواد نیمه رسانا و یا بخش غیر فلزی تجهیزات الکترونیک متصل و سمت دیگر مستقیماً به قطعه مورد نظر برای جوشکاری، در تماس است. در هنگام جوشکاری سمتی که متصل به مواد نیمه رسانا میباشد را به جریان الکتریسیته وصل می کنند. الکترود جوشکاری حالت مفتولی از جنس فلز دارد که روی این مفتول یک پوششی به نام فلاکس کشیده شده است.
هم زمان با انجام فرایند جوشکاری، الکترود ذوب می شود و در فضای خالی بین قطعاتی که می خواهیم آن ها را به همدیگر جوش دهیم قرار میگیرد تا قطعات محکم به هم متصل شوند. می توان گفت وظیفه اصلی الکترود جوشکاری، چسباندن دو قطعه به همدیگر میباشد.
پوشش فلاکسی که در اطراف مفتول فلزی الکترود قرار دارد می تواند از جنس های مختلف مانند اکسید سدیم، آزبست، خاک رس، آهک و یا سلولز باشد. این پوشش باعث افزایش پایداری قوس الکتریکی میشود و همچنین به عنوان یک عایق نیز عمل می کند که سبب افزایش مدت زمان خنک شدن جوش می گردد.
به صورت کلی، الکترود جوشکاری از نظر مصرفی در دو نوع الکترود جوشکاری مصرفی و الکترود جوشکاری غیر مصرفی تولید و شناخته می شوند. در ادامه به توضیح هذکدام ار این دو نوع میپردازیم:
این نوع الکترود ها دارای نقطه ذوب پایینی میباشند به طوری که در حین جوشکاری کاملا ذوب و تمام می شوند. غالبا ترکیبات استفاده شده در الکترودهای جوشکاری مصرفی شامل فولاد نرم و فولاد نیکل میباشد. استفاده و نگهداری از این الکترود بسیار آسان میباشد. به دلیل ذوب پایینی که دارند باید در فاصله زمانی مشخصی دائما تعویض گردند به همین جهت از آنها نمی توان به طور گسترده در صنایع مختلف استفاده نمود.
الکترود جوش غیر مصرفی
این نوع الکترود دارای دمای ذوب بالایی میباشد و در هنگام جوشکاری ذوب و تمام نمی شود. به دلیل اکسید شدن و تبخیر مقداری از فلزات الکترود جوش غیر مصرفی، در هنگام پایان جوشکاری مقداری از طول کم خواهد شد. همچنین چون نقطه ذوب بالایی دارند و در خین فراند ذوب نمیشوند، نمی توانند شکاف جوشکاری را پر کنند. ترکیبات موجود در این الکترودها شامل تنگستن، گرافیت و یا کربن پوشیده شده با مس می باشد.
الکترودهای فرایند جوشکاری با توجه به نوع پوشش فلاکسی، جنس مفتول و روش ساختمانی که دارند نام گذاری و کدبندی می شوند. در هر کارخانه تولیدی، این کدبندی ها با یکی از انواع استانداردهای جهانی مطابقت داشته و بر اساس همان استاندارد نام گذاری میشود.
در این کدها نام اول E و ثابت بوده و پس از آن 4 یا 5 شماره متغییر نوشته میشود که هر کدام از این شماره ها نشان دهندهی یکی از ویژگیهای الکترود مورد نظر میباشد. در صورتی که برای جوشکاری از گازهایی مانند گاز آرگون استفاده شود به جای حرف E از RG استفاده می کنند و شماره ها مانند همان شماره های بعد از حرف E می باشند.
الکترودها با توجه به روشی که در ساخت آنها به کارگرفته میشود کاربردهای خاص و متفاوتی دارند؛ از این رو در دسته های زیر قرار می گیرند:
در این نوع الکترودها از پوشش هایی استفاده می شود که دارای هیدروژن بسیار کمی میباشد. به همین حهت از آن ها برای جوشکاری فولادهایی با کربن بالا استفاده می کنند.
این نوع الکترودها قوس الکترود قوی را بوجود میآورند و سرباره آن ها کم است. به همین جهت در تمام خدمات جوشکاری می توان از آن ها بهره برد.
در این نوع الکترودها از پوشش های سنگینی استفاده می گردد که سرعت رسوب گذاری بالایی دارند و این موضوع برای جوشکاری های خاص اهمیت زیادی دارد.
در این نوع الکترودها با اینکه دارای پوشش های سنگین میباشد اما می توان جوشکاری را بدون ایجاد سرباره انجام داد و به همین دلیل یک جوش یکنواخت و زیبا با آن انجام می شود.
ارتباط با ما